WORLD ka shkruar:

Ti, s'mund ta imagjinosh pasionin qe ndez mbrenda meje, emcionin qe deperton lekuren teme, e tretet thelle ne gjak per te me shtuar edhe ma shume, mallin per ty!

Sonte tek rrija nen krahet e tu, ndjeva papritas zemren tande qe gufonte e per nje caste e gjeta tek i perngjante zemres teme, i perngjate emicionint tem... E per nji cast, me pelqente te ndjehesha si femije i llastuar vetem me vetem qe kisha shikim tend, ledhatimin tend...

Sonte ndjej qe jam ketu, vetem, vetem me aromen tande, padyshim!
Sonte ndjej qe jam ketu, vetem, por i mbushun me ty, e dashura ime!

MiCoLjA ka shkruar:

ah super me knaqe me kyt shkrim shum i bukur edhe cdo njeri qoft edhe nji her e ka ni vedin ne kyt shkrim

fakti qe je shum e lumtun po qe don njeriun e zemres afer don me than qe ne jet gjithmon ka per te met nji gja per tu ba nji shpers nji deshir nji gja me pas ose me dasht cfar kuptimit do te kishte jeta nqs sdo te ishin kta gjana

Zemren plot gjithmon ishalla te perqafoj zemer

Al Bundy ka shkruar:

I had a good read.

SuperGirl ka shkruar:

Interesant qe hina itesh itu me shkru. Ora 03.09

I'm having this thought again: ca kam ba per me meritu kaq shum. Jam tu jetu, ndoshta periudhen ma te mrekullushme te jetes teme. E keni parasysh, ato caste qe te hekun frymen, qe te zgjasin jeten, qe te mbushin, te plotesojne, te bajne me shndrit, me lulezu. Ishtu iu pergjigja dikujt qe me pyti para da ditsh. Si je? - tha. Tu lulezu, i thash!

Asht nji lumturi qe un nuk di me e pershkru me fjale, sepse nuk jam aq e zoja. Kisha dasht me dit me shkru poezi. Kisha dasht me dit me pikturu ma mire. Ndoshta do ta kisha pas ma kollaj me u shpreh ashtu.

Nderkohe qe shijoj kto momente qe me ofrohen perdite...me shkon mendja te menyra e t'mendumit negative e shqiptarve. "..mos qesh shum se te del vaj. mos u gzo shum se merzitesh mrapa. nqs e shpreh shum lumturine dica e keqe mund te ndodhin..."

Mandej e pys vedin pse. Pse ishtu? Pse mos me e lan lumturine me rrjedh? Te qeshunat...momentet e vogla te gzimit...gjanat qe te vogla ose te medhaja, bajne diferencen e na lajne njato gjurme qe na bajne me ken sa te forte, aq edhe vulnerabel, te prekshem, te ndjeshem.

Kur jam kaq e lumtun sa iket moment, nji pjese e vogel e jemja besoj gjithmone mendon "...mos qesh shum se te del vaj...". Mendon ishtu kunder deshires teme. Nuk mund ta kontrolloj. Ajo frika e vogel qe tan ikja qe kam, tan ikja qe jam, nji dite mund te vanitet, se di se pse, ndoshta nga dica krejt e pa randsishme. Por mund te ndodhin. Fatkeqesisht. Dhe ne na duhet gjithmone me jetu me ket peshe.

Pse une? Pse une me pas gjithca qe kam dasht ne jete? Nuk flas per gjana materiale, per ato qe preken. Flas per ato qe jane thelle ne zemer. Qe te prekun mrend. Ndoshta jam thjesht me fat. Po nji pjese e vogel e jemja ndin empati per ato njerez qe kam rrotull qe dojne me arrit dica qe dojne deshperimisht e nuk munden. E mandej pys prap vedin, pse une!!


.....


Itu me micen tu mendu te dy. Sdi pse m'u shfaq para syve hera e fundit qe isha me ty, te bari i vogel te ajo qoshja, mbeshtjell me batanije. Te nesermen kishe me ik e m'kishte kap nji trishtim. Sdi pse m'u kujtu iky moment. Itesh. E ndiva prap njat trishtim. Sante. Sdi pse. Jam e lumtun pra...jam tmerresisht e lumtun.

Te du. Sante. Nuk mundem me prit edhe tre dit.






Ose ndoshta mundem. Duhet!
Gjithsesi, te du!


........



“Some things, once you’ve loved them, become yours forever. And if you try to let them go, they only circle back and return to you. They become part of who you are, or they destroy you.”

LUPEN ka shkruar:



mendime....

kajhere, si sot nadje bie fjala, kur po shkojsha ne pune, zhytem n'disa mendime...

mendime prej atyne te gjata si i thojne, qe t'i hajne disa ore te mira te dites duke i sjell neper krye...

mendime prej atyne qe t'bajne me u ndi fajtor, dhe keq ne njifare kuptimit, anisè disa gjana s'kane t'bajne direkt me mue...

mendime t'shoqnueme me nji siii... me nji si lamsh... me nji si lamsh qe t'jep ate ndjesine sikur dikush te ka vue pllamben e vet nermjet gjoksit e stomakut dhe e shtyn fort, gadi me t'lane pa fryme...

e them me vedi; he prà, s'asht se s'm'ka rastisun tjera here me pà raste te tilla...

nderkohe qe po iu avitsha kadale buktores - ku zakonisht shkoj cdo nadje me ble nji kafe me qumesht e nji korrneto, para se me shkue ne pune - e pashe qe e futte krahin deri ne fund neper disa kazana te vegjel plehnash, duke kerkue per naj gja...
parkova makinen...
u futa ne dyqan dhe bleva cka dojsha me ble e, t'u dale, me cep te synit, pashe qe ishte ulun nja dy metra lerg deres...
mund t'kem ba nja tre-kater hapa, jo ma shum, para se me ndigjue nji "moorgeen"...
u ndala njihere, pune 2-3 sekonda, pa e kthye kryet, e mandej eca, per te makina....
ia hodha edhe nji veshtrim te shpejte nderkohe qe po delsha nga parkingu, t'u pa ma teper nga kalimtaret, qe i kalonin para pà ia hedhun nji veshtrim, dhe i dhashe gaz makines...
mbas nja 20 metrave hasa n'semafor t'kuq...
nderkohe qe po pritshe me u ndezun jeshilja, rrijshe t'u e pà nga pasqyra e makines...
nji grumbull mendimesh po m'u perziejshin neper krye n'ata pak sekonda, sa nuk arrij me i kujtue t'tana... veç vedin...
po besa... vedin... t'u kujtue vedin qe n'sa e n'sa raste kam tretun ushqime, a pse kane teprue a pse i kam ble ma teper se sa konsumoj zakonisht... t'u kujtue vedin n'sa e n'sa raste t'u tretun rroba vetem pse i kam ble para dy vjetve...
hë... hë mar Lupen... me tretun kot, gjana... sot... n'kto kohna... hë mar Lupen...
njate moment sa u ndez jeshilja iu rrotullova lagjes e shkova edhe nji here te buktorja...
i kalova para me nxitim me krye t'ulun dhe pa e veshtrue... vetem me cep t'synit...
- uhh prap ktu! - m'tha zonjusha e dyqanit...
- ndihem i uritun sot nadje - i thashe...
bleva nji kafe me qumesht dhe nji korrnet... te "saketoja" prej karte ku ndodhej korrneti futa 20 euro.
dola jashte e me qendrim jo krejt serioz, se mendova se mos po kujton se jam ndonje civil e po trembet... por as dhe shume i buzeqeshun, se mendojshe se po kujton se po tallem me te... dhe iu avita...
- me fal per pare, por ngaqe po nxitoj me shkue ne pune, nuk t'u pergjigja - i thash, dhe shtova - a mundesh me i pranue ito prej meje, kam ble ma shume se sa me nevojiten...
nuk foli por bani nji levizje te krytit sa nelt poshte, n'shenje pohimi...
kur me pa se po largohesha me makine ia bani - "danke" - me nji za pak te ngritun e t'u m'ba me njenen dore, n'cilen mbante 20 eurshin...

Mbreteresha ka shkruar:

Ohhhh nje prej atyne shkrimeve qe tlajne pa fjale..edhe qe don me pas prap e prap me lexu...xhest i mrekullueshem lupen..Zoti te dashte e te shperblefte me te mira per kete sevape qe ke ba 😇

LUPEN ka shkruar:


Mbreteresha, nuk kam ba ndonje gja te madhe dhe as qe e kam ba me qellim qe me me marre ndonje shperblim prej kujt. Faktin qe e postova ketu e konsideroj si nji postim cfaredo ne nji teme cfaredo. Megjithate, falemnders per fjalet e amla dhe urimin

PS: desha me theksu dicka, tash po e lexoj perseri. Kyt e shkruva sapo jam kthy nga puna e ndoshta u nxitova pak. Disa fjale nuk duhet me i marre ne kuptimin e ngushte t'tyne, si psh:

"kazana plehnash" - nenkuptoj kazana mbeturinash

OLIVE OYL ka shkruar:

Inlove, kur asht njiri tuj dhan ne kyt forme asht sikur shpirti ta terhek trupin drejt atij xhestit.

Un refuzoj me e mendu ne kete menyre "po baj dicka se po me shperblehet prej Zotit a kujtdo tjeter" ba me mendu ashu me duket qellimi egoist, me duket sikur xhesti ndyhet. Perkundrazi e mendoj sikur Zoti mi ven ne rrugen teme do njerz qe kan nevoje per ndihmen teme e i jam mirnjohse se mjep knaqsi te vecante.
Nji rast qe mfrymzoiper me shkru ktu, po ta tregoj.
Nat Bajramit, ora pak pa ra 8, sa kisha maru msimin e kur flas tan kohen e rri ne kam e sjellem papushim neper klas mbjen sheqeri (kshu them un se mvjen shum me hanger), them po blej te supermarketi afer nejgja me mmajt der ne shpi e dy tri blemje per dark para se me u myll (se myll ne 8). Si perfundim 5 klientat e fundit te kasa, para mejet nji burr ne moshe prej ktyne pa shpi por e njof si ftyr, e mka qellu me e pa shpesh, gjithmone blen me hanger se kam pa kurr dejshem edhe asht shum i respektshem. e shof kishte ble gjanat qe jan me zbritje mas ores pes per arsye skadences, buk, qumsht e kto baziket edhe i grusht monedhash ne dore.
I afrohem asaj vajzes te kasa (se e kam shoqe) me e puth e pershdnet dhe i them ne vesh kaloja ktij e shtyp karten se du me ja ba dhurate une.

Ajo qeshi mbani me sy i kalon edhe ndez butonin e kartes. Nderkoh qe ai po thote sa bajne e kjo spo i kthete un fus karten kryj e heku e ai po shifte cuditshem skishte kuptu kergja, po numrote monedhat me pa a i dalin. Ajo i thote ne rregull jane zotndi edhe vazhdon me mu. Ai kishte met ca nodhi, i thot "po per kto gjanat e mija sa kam me ju dhan". ajo vajza i ban me shenj ka une edhe i them leht jua bana dhurate se sonte asht feste.

Un sdesha me i dhan fort za, thash po falenderon leht e po ik si nodh shpesh. Ai gati filloi tuj m'u fal.Cote durt nelt e me falenderote. Me thote dita jeme ka ken e errt sot mdoli dilli naten mu, ti ishe dilli i dits teme, faleminders e faleminders e bertitte me te madhe. Me thote ti nuk e ke idene si mke ba me u ndi.
Po shko mor zotdni me mend se sdesha me u duk

Nejse tesh sa her qe me shef kalon te kasa mandej vjen e me takon me thot erdha me te pershdnet, erdha me te than bonjour e uroj qe dita me tu pri mar.

As nuk don njiri me tu dit hic kur e ndin se atij njirit ja ke ndricu nja 2 or te jetes

OLIVE OYL ka shkruar:

Faleminderit shoqe edhe ty te lumtë goja e tu priftë mbar gjithmonë ishalla.

Shoqe e di se monsieur sipër i ka shkrimet ku e ku ma te kandshme se un me u lexu,por ishte thjesht me të diftu ndjesinë në lidhje me komentin për at qe e din Zoti xhestin.